تنهایم این روزها....بیشتر از قبل

حال همه را میپرسم سنگ صبور غم هایشان میشوم..

اشک های ماسیده روی گونه هایشان را پاک میکنم اما..

 یک نفر پیدا نمیشود که دست زیر چانه ام بگذارد سرم را بالا بیاورد و بگوید

                                         حالا تو برایم بگو..